Na enige tijd...

besluit ik maar weer eens wat neer te plempen in de vorm van wat woorden die samen zinnen vormen. Aangezien er een hoop gebeurd is ben ik bang dat dit wel eens een enorme waterval van woorden zou kunnen worden.

Daarnet kwam ik er wederom achter dat katten vele malen slimmer zijn dan honden.
Om een uur of half negen in de avond wilde Samson (de newfoundlanderretrieverkruising die niet van water houd) even naar buiten. "Ach prima" dacht ik, dus open ik de achterdeur voor het arme schepsel. Volledig bij zinnen zeg ik tegen Alfonso: " Als de hond blaft, doe de deur even open". Nu was ik vergeten dat het domme ding alleen blaft voor zinloze dingen als eenhoorns, elfjes en andere onzichtbare dingen en niet als hij zelf iets wil.
Nu, rond half een in de morgen dacht ik (na het zien van 3 uur standupcomedy met Cindy); "Goh, de keuken is een pleurisbende, laat ik daar eens wat aan gaan doen, en laat ik daarvoor een sigaretje roken. Weet je wat, aangezien Kevin (de exman die beloofde de honden te verzorgen) wederom niet is op komen dagen laat ik de honden mee naar buiten nemen.
Beneden aangekomen tref ik de halfseniele beagel aan en een paar verdwaalde katten en vraag me af waar het grote domme ding is. Geheel zwart als hij is zie ik hem niet voor de deur zitten dus begin lichtelijk in paniek (volledig vergeten van bovenstaande) te bedenken waar hij in godesnaam kan zijn.

Even volledig op een zijspoor: zeer regelmatig raak ik (als hoodkattenvoervoorziener) Nipper kwijt. Nu zullen de mensen die katten hebben denken; Ja ach, ik raak mijn kat regelmatig kwijt. Dit moge zo zijn, maar jullie kat is niet volledig wit en weegt minstens 15 kilo. Toen ik vanmiddag met hem aan het knuffelen was, waarin hij op zijn rug gaat liggen erachter kwam dat mijn hand met volledig gespreide vingers twee keer op zijn buik paste (in de breedte). Toen kwam ik tot de conclusie dat zijn buikomtrek op zijn breedst minimaal 90 centimeter moest zijn, ja dan is het vreemd om zo'n kat kwijt te raken.

Goed, dus ik na een paar paniekmomenten besluit eerst maar eens een sigaretje te gaan roken en dan verder te zoeken naar de hond. En ja hoor, in het pikkedonker heb ik de hond over het hoofd gezien op de plek waar hij waarschijnlijk de afgelopen tweeeneenhalf uur heeft doorgebracht. Het zielige aan dit verhaal is, is dat het al ruim twee uur zwaar regende en hij met zijn lange vacht eruitzag als een vaatdoek die nodig uitgewrongen moest worden.

De reden waarom ik in het begin van dit uitbraaksel van woorden vertelde dat katten veel slimmer zijn dan honden is omdat ik na hem een knuffel gegeven te hebben, samen met hem (kwispelend) de voordeur uitloop om een sigaretje te roken en hij (in de regen) vrolijk met mij meewandelt.

Mijn god, als ik dit Pluis ooit aangedaan zou hebben zou ze kwaad zijn geweest voor minstens een dag of drie. Toegegeven dat ook de katten hier een stuk minder humeurig en slim zijn dan de katten die ik in Nederland heb gezien.

Een uur of wat daarvoor gebeurde iets wat ik nog niet eerder meegemaakt had. Oliver (de zwarte langharige) wilde een knuffel. Hij vindt het heerlijk om goed door elkaar gehusselt te worden als knuffel. Niet veel later komt de beagel aangewandelt, en terwijl de neuzen elkaar raakte hoorde ik de statische vonk letterlijk knetteren. Waardoor beide mormels zich te pletter schrokken. Wat bij mij uiteraard een onbedaarlijke lach ontlokte.

Goed, genoeg over dieren.

Ik merk dat ik ontzettend veel lol heb in tuinieren, vandaag heb ik een kleine drie liter frambozenjam afgepot, gemaakt met frambozen uit eigen tuin.
Verder ben ik druk met het verplaatsen van tijgerlelies (althans ik denk dat de oranje leliedingen zo heten in het Nederlands) en een hoop achterstallig onderhoud aan de tuin aan het wegwerken en ik vind het heerlijk.

Verders is er een erg leuk contact aan het ontstaan met de buren en de buren van de buren. Waarbij we regelmatig in elkaars tuin te vinden zijn of met zijn allen een "freezie" (chique woord voor waterijs dat je zelf moet bevriezen) of een biertje drinken.

Over bier gesproken, de prijzen hier....
Die zijn ronduit schandalig! Het is bij wet verboden om een flesje bier te verkopen voor minder dan een dollar, dit betekend dus dat een kratje bier hier minimaal vijfentwintig!!! euro kost. Dit is dan geen kratje Heineken of een ander A-merk maar de holger/alberthein/schutter van Nederland. Een kratje Heineken (gebrouwen om de hoek (kilometer of 600 hiervandaan) kost algauw een euro of veertig. Gelukkig ben ik begonnen met de zoektocht (in huis) naar de biermaak-kit. Waarmee je dagelijks een liter of tien bier kan brouwen naar eigen smaak.
Al moet ik zeggen dat ik hier stukken minder drink dan in Nederland. Dit om de hiervoor besproken reden dat het ontzettend duur is om dronken te worden van bier, er kinderen rondlopen waarvoor je (naar het schijnt) altijd verantwoordelijk moet zijn en (niet geheel onbelangrijk) de behoefte steeds minder lijkt te worden.

Afstanden,
Bassie heeft een stage gevonden, in Canada bij de universiteit van Guelph ( een stad met pakhembeet 100.000 inwoners). Nu bleek zijn stage beter te kunnen in een dependance van de universiteit (overigens kent het noord-Amerikaanse onderwijs geen onderscheid tussen HBO en WO). Deze dependance was gelukkig in de buurt zodat het "bereisbaar" zou moeten zijn in Ottawa. Ottawa bevind zich een kleine zeshonder kilometer! hiervandaan. Rare mensen, die romeinen.

voor nu, even genoeg getyped

Het fotoboek uit Holland

Vandaag kreeg ik een fotoboek uit Holland van Joachim.

Wow, wat een ontzettend gaaf cadeau dat je doet inzien wat vriendschap betekend.

Foto's van tien jaar geleden tot het heden. Pff, hoop herinneringen, hoop emoties, een lach en een traan.

Super!

een dagje kajakken rond Rockwood Lake

zoals beloofd een berg foto's van mijn kayaktripje

Om onverklaarbare redenen wilde Cindy mij op alle foto's hebben. Vandaar dit fotogenieke hallmarkblogpostje

Het gespuis dat hier huist

De vis

Om te beginnen maar het gevaarte waar ik het minst van weet, het lijkt op een sluierstaartgoudvis. Geen idee hoe die heet geen idee wat er leuk of niet is aan hem. Maar tsja, het is dan ook een sluierstaartgoudvis.

Al moet ik zeggen dat hij erg geinteresseerd leek in de oranje gloed op de kom voor de camera een foto maakte. Treurig maar waar wordt het niet heel veel interessanter

Maggie

Dit is Maggie, een negen jaar oude Beagel die tot het andere hondse gespuis kwam veel meer weg had van een kat dan van een hond. Nu hangt ze vooral de Beagel uit, wat vooral betekent dat ze ontzettend koppig is en op volstrekt willekeurige momenten stil blijft staan voor een minuut of vijf. Ze was van origine een proefdier waarbij haar eitjes zijn weggenomen voor (waarschijnlijk) zeer belangrijk onderzoek. Momenteel kampt ze met wat gezondheidsklachten als verstoppingen enzo, dus de vraag of ze een jaar of vijftien wordt is niet zeker.

Samson

Samson, een kruising tussen een new-foundlander en een golden retriever. Twee rassen die uitzonderlijk goede zwemmers voortbrengen en dit mormel houdt niet van water. Verder een schat van een beest dat geen greintje kwaad in zich heeft en zijn hele leven spendeert in een onderdanige positie bedelend om aandacht. Voor het eerst dat een hond mij enigszins kan boeien.

De katten

Fergus

Dit is de jager van het stel, zijn handtekeing op zinloze moorden is de slachtoffers op de vloer in de woonkamer of voor/achtertuin achter te laten in redelijke staat, maar zonder hoofd. In de tijd dat ik hier ben betekend dat een viertal roodborstjes (die in Canada zo groot als merels zijn) een handvol muizen en vlak voor ik kwam een stel babykonijntjes.

Als hij thuis is overigens een schat van een kat die zeer duidelijk maakt dat hij aandacht wil.

Nipper
Nipper was de kat van Cindy's vader (die vijf jaar geleden overleden is, en is zodoende geadopteerd als de vierde kat van het gezin.

Deze kat leeft in de kelder (momenteel verstopt onder een slaapbank) en doet weinig anders dan eten en slapen. Volgende keer wanneer ze weer eens aan de wandel gaat zal ik wat fatsoenlijke foto's maken om duidelijk te maken hoe enorm zij is. Ik heb haar nog niet op de weegschaal gezet, maar 12 kilo zal ze makkelijk halen.

Princess Wiggle of Wellington
Hoe schattig dit ook mag klinken, dit is de madam in huis. Die zich slechts door een paar mensen op zeldzame tijdstippen kortstondig laat aaien.

In mijn geval betekend dat ik opzij moet omdat ze naar me blaas, krabt en bijt als ik binnen twee meter van haar kom.

Momenteel is het me gelukt haar een paar keer te aaien zonder dat ze kwaad werd.

Oliver

Oliver is een ontzettende vrijdoos die ontzettend kwijlt als je hem aait. Daarnaast is het een vast jachtvriendje van Fergus op hun nachtelijke strooptochten.

's Zomers zijn eigenlijk alle katten buiten, omdat ze hier voor kiezen, maar 's Winters kroop Oliver regelmatig tegen mij aan in het midden van de nacht en verkoos de lepeltjelepeltje-positie om bij in slaap te vallen. Wat er ontzettend schattig uitziet.

Als Kevin of ik de honden uitlaat volgen Wiggle, Oliver en Fergus de honden, waardoor het net lijkt alsof je met vijf dieren op stap bent, iets wat ik ontzettend schattig vind.

Anyway, veel tekst en foto's voor nu. Tijd voor bed, meer foto's volgen.

een klein tipje van de sluier, ik ben vandaag wezen kajakken in een erg mooi gebied waarbij ik een 'Snapping turtle' kon aaien zo dicht bij was ik. Hopelijk heb ik morgen wat tijd om hiervan het verhaal te schrijven en de foto's te uploaden (wat echt een grafkarwei is met dit programma).