Hier in Canada gebeurt ontzettend veel, al zijn de meeste dingen die ik tegen kom van zeer huiselijke aard. Om die reden en omdat ik druk ben met deze dingen schrijf ik niet zoveel als ik zou kunnen.
Afgelopen week was ik druk met het uitladen van een stapel bierkratten en sloeg ik de achterklep van de auto dicht op mijn neus. Wat betekende dat dit de derde keer is dat ik mijn neus gebroken heb. Niks heftigs al verteld Cindy mij dat hij nog een tikkie schever staat dan hij al deed.
Verder een hoop kleine dingetjes die ik grappig vind. Ineens kom je erachter hoe weinig je weet van Noord-Amerikaanse topografie. Niet dat iemand hier daar vervelend over doet, maar de algemene wijsheden die iedereen weet hier heb ik niet. Vergelijk het met dat de maas in Maastricht binnenkomt en in Rotterdam Nederland verlaat. Algemene dingen die ik gewoon niet weet. Daar aan denkende moet ik denken aan hoe Amerikanen (en ik denk ook Canadezen) geen drol weten van Europese topografie en denken dat Nederland een provincie is. Dit verbaast me steeds minder. Vooral gezien de uitgestrektheid van het land en hoe weinig ik (en daarmee denk ik een hoop anderen) weet van Amerikaanse topografie.
Ook merk ik dat ik in het Engels begin te denken en het me meer moeite kost om dingen terug te halen naar het Nederlands. In het verlengde daarvan is het dus ook steeds makkelijker om muziek en films te volgen in het Engels.
Nog steeds blijf ik verbaasd over de natuur hier. Dingen die je hier voorbij ziet rennen/dwarrelen of vliegen. Het feit dat je hier met enige regelmaat een stinkdier tegen komt, kolibries tegen komt in de tuin, aligatorbijtschildpadden wegschieten als je in de buurt van een beek komt. Erg grappig nog steeds.
Verder valt het me op dat de kinderen meer naar mij toetrekken en mij steeds meer als vaderfiguur beginnen te zien. Uiteraard ging dit niet zonder drempels maar beetje bij beetje win ik hun vertrouwen en accepteren ze mijn raad hulp of disciplinaire maatregelen.
Een paar weken heb ik de buikomtrek van Nipper gemeten (bij benadering) Nipper is de witte kater hier in huis en het blijkt dat zijn buikomtrek een kleine negentig centimeter is en ik vermoed dat hij een kleine vijftien kilo weegt. Schat van een beest overigens, erg aanhankelijk.
Een paar weken zijn Cindy en ik naar Camebridge gereden om een optreden van Peter Shaw te zien. Een Australische zanger die kroegmeezingers zingt en een leuk feestje maakt van zijn optredens. Het grappige was dat ik buiten een sigaretje aan het roken was en ik voor het eerst sinds mijn aankomst in Canada een prostituee aangeboden kreeg. Dit door een man die minimaal 70 moet zijn geweest; "Hij had een paar vrouwtjes die mij een goede tijd zouden kunnen bezorgen bij hem thuis". Naast het feit dat ik de behoefte niet had om iets dergelijks te doen was ik ergens wel benieuwd wat voor vrouwen een pooier van in de zeventig hadden. De nieuwsgierigheid was alleen niet groot genoeg om met hem mee te gaan, maar frapant was het zeker.
Voor nu weer even genoeg, en waarschijnlijk tot sneller dan de laatste keer!
